vrijdag 1 november 2013

Wijnlogboek 12 en PPP spinazie

Marinade

Een van mijn specialiteiten is qoc au vin, maar daar gaat uiteindelijk poulet in. Een experiment met tam konijn is al geslaagd. Nu hamlappen in de reclame, reden om eens porc au vin te bereiden. Vlees in de pan, wijn erbij, kruiden erbij (extra anijs, vanwege 'HalloWijn'), regelmatig roeren en morgen verder.


Sterren

Na lang piekeren bedacht ik iets 'hallowijnerigs' ter garnering te kunnen maken van winterwortelen. Maar hoe? Zo kwam ik op een 6-puntige ster, te maken door een winterpeen door te snijden en dan op het ronde snijvlak met drie inkervingen een gelijkzijdige driehoek te markeren en dan andersom nog zo'n driehoek, dan wist ik wat ik aan de buitenzijde van de wortel moest weghalen met een mes. Maar dat lukte niet omdat het mes vaak net iets te diep ging, waardoor de sterpunten afbraken bij het in schijfjes snijden van de wortel, zodat het nergens op leek. Toen, tegen beter weten in, geprobeerd een goedkoop schilmesje in een hoek van 120° te buigen, dat brak natuurlijk, zoals voorzien. Uiteindelijk heb ik een rechthoekje, zo groot als een doosje met keukenlucifers uit een plaatje blik geknipt, en dat vervolgens in de breedte 120° omgezet, zodat het mogelijk werd om daarmee over de lengte van een wortel, rondom 6 V-vormige inkepingen te maken, waarna zonder problemen plakjes in de vorm van sterretjes gesneden kunnen worden.


Wijnlogboek 12

Inmiddels gebruik ik mijn nieuw-gebonden Wijnlogboek 12 voor mijn dagelijkse proefnotities met de ganzenveer, maar voor het titelblad moet ik nog een creatief idee opwekken. Het ligt vast open.


Decanteren

Om een zo gering en geconcentreerd mogelijk depot over te houden, decanteer ik de wijn in één keer. Eerst vul ik twee kleine schroefdopflesjes van 250 ml met klare wijn. Om te voorkomen dat er bij het overgieten teveel zuurstof oplost in de wijn, waardoor die na verloop van tijd kan bederven, zet ik een kurk met een slangetje er doorheen op de volle fles,  en vul ik twee decanteerflesjes terwijl het uiteinde van het slangetje op de bodem van een flesje rust, waarna ik de decanteerkurk verwijder en met de schouder van de fles boven een kaarsvlam de rest van de wijn voorzichtig uitschenk in een groot wijnglas tot het moment dat er ongerechtigheden zichtbaar worden, die met de wijn naar de hals van de fles stromen. Het restant schenk ik uit in een trechtervormig glas, zodat de ongerechtigheden na verloop van tijd op de kleine bodem kunnen bezinken, als een plengoffer onder het wakend oog van Bacchus.
De kleine flesjes schroef ik dicht en zal ik van een etiket voorzien om die later nog eens terug te kunnen proeven. Dan komt het glas met de helder gedecanteerde wijn aan de beurt. De daarin opgeloste zuurstof heeft geen invloed op de smaak van de wijn.

Proefnotitie

Tijdens het proeven schrijf ik mijn proefnotitie met de ganzenveer en mijn nieuwe inkt, kleur oxblood. Ik gebruik per wijnproefervaring een halve bladzijde, waarbij er moet ruimte vrij moet blijven voor het etiket en eventuele andere elementen van de flesuitmonstering.


PPP spinazie

Tijdens het proeven heb ik een zelfgebakken PieterPolderPizza met spinazie uit de diepvries gehaald en in de warme oven gezet, om te ontdooien en om op te warmen, wat extra lang duurt omdat er veel vulling op zit, die ook nog eens veel water (ijs) bevat.


PPP en TdB 1991

De wijn die is overgebleven van het proeven smaakt prima bij de PPP, en inmiddels heeft zich al depot gevormd in het bezinkglas, wat dan ook nog eens gedecanteerd kan worden. Ook lekker bij de PPP!


1 opmerking:

  1. Mooie wederwaardigheden allemaal. Dagelijks een kijkje op je blog is een mooi rustpunt in m'n leven.
    Vooral doorgaan dus.!

    BeantwoordenVerwijderen