Wapen zonder wapenvergunning

Gedeponeerd wapen

Sinds 1997 beschik ik over een wapen zonder vergunning. Wel heb ik het een aantal jaren later gedeponeerd bij de NGV, zodat mijn wapenbezit beschermd is.

Genealogie

Begin 90-er jaren heb ik de genealogie van mijn voorouders intensief nagevorst. Bij de voorouders van mijn vader in rechte lijn ben ik niet verder gekomen dan eind zeventiende eeuw. Die Roskammen waren boeren op de Veluwe, latere generaties waren wagenmaker, koetsier, tolpachter en zadelmaker, waardoor zij niet meer aan een vestigingsplaats gebonden waren. Het onderzoek naar de voorouders van mijn moeder strandde bij gebrek aan gegevens begin zeventiende eeuw, in de omgeving van Eibergen. Het was de tijd van de reformatie, maar het stamhuis van de familie Stomps stond net over de grens in Pruissen. Omdat ze gereformeerd waren, zijn hun gegevens in de kerkboeken van Rekken bewaard gebleven. Ook het stamhuis, hoewel herbouwd in de 20e eeuw, bleek nog te bestaan en bewoond te worden door een familie Stomp die bijna rechtstreeks afstamt van Derrick Stump, de vroegst bekende bewoner van het stamhuis.

Eigen ontwerp

Voor zover bekend hebben mijn voorouders nooit een wapen gevoerd. Zo kwam ik op het idee om een eigen wapen te ontwerpen op basis van de kennis die ik over mijn voorouders heb opgedaan. Ook heb ik wapens bestudeerd die door andere personen met de familienamen Roskam of Stomps zijn gevoerd, waarbij ik me het meest heb laten inspireren door wapens met een roskam of een boomstronk. 

Daarnaast heb ik er natuurlijk ook iets van mijzelf in terug laten komen. En toen het mogelijk werd om een oorspronkelijk wapen de deponeren bij de Nederlandse Genealogische Vereniging, waarvan ik al langer lid was, heb ik dat meteen gedaan.

Beschrijving

Links geschuind (van rechtsboven); A. in purper een roskam van goud. B. in goud een eikenboomstronk met tak van zwart waaraan 3 bladeren en een eikel van groen, geplant op een rijzende grond van dezelfde kleur. Helmteken ossenhorens waartussen een Franse lelie. Dekkleden: purper, gevoerd van zilver.

Uitleg

Het wapen is ontworpen in 1997 door Pieter Roskam als alliantiewapen van de geslachten zijner ouders: Roskam en Stomps, welke voor zover bekend niet eerder wapens hebben gevoerd. De stukken verbeelden de geslachtsnamen. De roskam spreekt voor zich. Meerdere geslachten Roskam hebben de roskam (zie de roskammen van mijn blog) in hun wapen gevoerd.

Meestal in goud drie roskammen van rood. De boom in het wapen is geknot tot een stomp. Het geslacht Stumpf in Hessen voerde eeuwen geleden met gevoel voor humor de geknotte eik in het wapen. 

Voorouder Derrick Stump van het geslacht Stomps woonde bij een pas in een landweer op boerderij Pasop. Een landweer is een aarden wal met daarop een ondoordringbare doornhaag, versterkt met eiken en beuken die na het bereiken van voldoende dikte op een meter hoogte werden geknot en waarvan de uitlopers naar de grond werden geleid. Vanouds heeft het geslacht Roskam, afkomstig van de Veluwe, mogelijk gewoond op boerderij Rossecamp. Een telg, Brand Roskam was in de negentiende eeuw zadelmaker, terwijl diens vader koetsier was en zijn grootvader wagenmaker. De roskam en de groene grond symboliseren elk de boerenafkomst van het geslacht dat ze uitbeelden. Zo ook de ossenhorens in het helmteken. De geschuindheid van het wapen is gespiegeld ten opzichte van de schuining van het wapen van Utrecht, de stad waarvan de familie Roskam-Stomps afkomstig is. De ossenhorens in het helmteken en het goud van het wapen benadrukken de relatie met Oss aan waar zij later aan de Goudmijnstraat woonden. 

De Franse lelie en het gebruik van de kleuren purper en goud geven de voorliefde van de ontwerper aan voor Frankrijk en het landbouwproduct wijn.

Devies of wapenspreuk

Mijn wapenspreuk,

IN REBUS OMNIBUS SENTENTIA

is mijn levensmotto en betekent zoveel als

"Is dat nu wel zo? (Trek alles eerst in twijfel!)"

Het is de vraag van de analytische onderzoeker, die niets voor waar aanneemt, maar alles eerst onderwerpt aan twijfel, waarna uiteindelijk het meest waarschijnlijke vanzelf aan de oppervlakte komt.

Het is feitelijk de filosofie van Karl Popper die een theorie voor waar houdt zolang deze niet gefalcificeerd is.