Ganzenveren om te schrijven

Eendenkooien

Sinds enkele jaren heb ik dankzij mijn vriend Ad Leijten, een traditionele motorrijder met zijn grijze haar op een staartje wat onder zijn helm uitkomt en een wijngaard in Portugal, die als kind Toon de Soep nog achter zich aan heeft gekregen, voldoende ganzenveren ter beschikking. Als kalligraaf verlangde ik al lang met ganzenveren te kunnen schrijven. Maar mijn eerste pogingen zijn op niets uitgelopen omdat ik niet wist dat je vogelveren kon prepareren om er beter mee te kunnen schrijven.

Onderzoek

Door een bezoek aan de Marense eendenkooi (bekijk de foto's) en aanvullend archiefonderzoek heb ik begrepen dat eendenkooien bedoeld waren voor verschillende soorten trekkende watervogels. Het bleek dat Ad, die in Maren-Kessel woont, mij aan voldoende ganzenveren kon helpen. Tegenwoordig strijken de ganzen in het najaar in de polder neer om te ruien (tot ergernis van de boeren), ze kunnen dan een tijdje niet goed vliegen, omdat ze hun veren laten vallen.

Diderot et Alembert[

In de encyclopaedie van Diderot et Alembert vond ik hoe je de veren kunt prepareren om er lang mee te kunnen schrijven. Sinds die tijd schrijf ik dagelijks mijn wijnproefnotities met de ganzenveer in mijn wijnlogboek. Wanneer een pen enkele keren is gebruikt nemen de gespleten penpunten toch weer vocht op, waardoor ze uit elkaar gaan staan.

Met een loep is beter te zien waarom
de inkt niet meer uit de pen kan vloeien.

Diderot en Alembert raden dan aan de pen tegen de warme kachel te houden om die te kunnen hervormen.

De penpunten van een vogelveer
kunnen weer in vorm gebracht worden
na het verwarmen van het uiteinde
door dat tegen een heet strijkijzer aan te rollen.

Ik gebruik daarvoor een elektrisch strijkijzer. Als de split weer gesloten is en de pen is afgekoeld snijd ik de pen weer scherp, waarna het schrijven kan worden getest.

Na het (bij)snijden van een pen uit een vogelveer
moet die worden getest.