maandag 28 oktober 2013

Storm en Amerikaanse wijn

Storm

Vroeg in de ochtend wakker wegens een bonkend geluid tegen het huis. Het stormde buiten. Maar ik zag niets bijzonders. De ladder die de schilder - nog voor mij, om de wingerd te kunnen snoeien - rechtop tegen de achtergevel had geplaatst, leek stabiel te staan. Terwijl de storm in de loop van de ochtend flink aanzwol, werkte ik geconcentreerd door aan mijn verhalen. Ik schrok me een hoedje toen ik een bonkend en klepperend geluid hoorde en de ladder ineens zichtbaar werd door ruiten van de tuindeuren. Het klimtuig bleek omgewaaid en in schuine stand tot stilstand gekomen tegen de middenstijl van de dubbele slaapkamerramen op de bovenverdieping, gelukkig zonder gedonder met de glazen. Met heel veel moeite heb ik de ladder - de storm zwol nog steeds aan - in elkaar geschoven en op de grond gelegd. Toen probeerde ook een hardhouten keukendeur met een glasruit erin, die de timmerman alvast achter tegen het huis had gezet, zelfstandig overeind te komen. Het was een hele toer om die weerbarstige deur in de lengte achter twee volle vuilnisbakken te schuiven, waar die heen en weer bleef bonken, tot de storm was bedaard.

Cantuccini

In de loop van de middag kwam Miny met boodschappen, die ze anders op dinsdag voor me doet. We hebben volgens onze traditie sinds 2000, (zelf gecomponeerde) Vin Santo geproefd, waarin we dan cantuccini (Italiaanse amandelkoekjes) dopen.


Gevulde avocado's

Daarna heeft Miny halve avocado's geserveerd, met daarin volgens een Franse traditie, tomatenketchup. Erg lekker!


Villa Serena

Ter afsluiting hebben we geproost met een bijzondere aanwinst van zondag: een 22 jaar oude California Red Wine, proprietor's reserve van Villa Serena Vineyards. Zoiets kom je niet vaak tegen.


Bij lamplicht matig getaand robijnrood doorschijnend, met een helaas zeer gesloten neus, die slechts rijpheid en kersen suggereerde, op de tong wat terughoudend, maar toch boeiend en avontuurlijk, de kersen op het laatst duidelijker waarneembaar en in aangename harmonie met de milde tannines, die ook nog de afdronk versierden (83/100).


Offer aan Bacchus

Na het decanteren offer ik het 'grondsop der goddelozen' aan mijn inspirator Bacchus. Onder de waakzaamheid van hem en zijn sater bezinkt de troeblerende vaste stof langzaam, maar zeker onderin de fuik van het trechtervormige glas.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten