Vensterbankplanten

Teveel om op te noemen

Er zijn zoveel dingen die ik nog in orde wil maken voordat ik ze los kan laten, terwijl er door mijn tomeloze interesse en creatieve ideeën, veel meer bijkomt dan ik in een veelvoud van een mensenleven kan uitvoeren, zodat ik steeds weer snel moet beslissen welke van de bovendrijvende gedachten ik ga honoreren: en dat zijn niet altijd de meest dringende.

Citroengeraniums

Een paar dagen geleden heb ik al geconstateerd dat mijn kamerplanten droog staan; geen probleem voor de cactussen die het altijd goed doen, maar de citroengeraniums, die ik heb doorgekweekt uit de oorspronkelijke plant van mijn moeder, maken dan stennis met bruine blaadjes, die het vertikken de aangename citroengeur nog verder te verspreiden.

De erker met de citroengeraniums van mijn moeder

Op de bovenstaande foto uit 1973 staat rechts een glas water met bloeiende stekjes van de citroengeranium, terwijl de twee hoogste planten links ook citroengeraniums zijn. Op het tafeltje staat het koperen gietertje van mijn moeder, waarvan de basisvorm voor mijn huidige plantengieter is afgeleid.

Hulpvensterbanken

De kamerplanten staan verdeeld over 7 meter vensterbank en over nog eens 4 meter hulpvensterbank, die ik op halve hoogte van de vensters boven de vaste vensterbanken heb opgehangen. Bij mijn rondgang met de gieter, trouwens een kunstwerk van mijn goede vriend, de edelsmid Joop Falke, probeer ik te vergeten welke van mijn 'vensterbankplanten' nodig gestekt of verpot moeten worden. Dat moet echt een andere keer gebeuren.

Getooid met Tolosa Tupida12" de
bloeiende lidcactus begieten met
de door Joop Falke gesmede gieter

Weer een gieter

Toen ik met Miny ging samenwonen, heb ik Joop gevraagd weer een gieter te smeden, want de eerdere door hem gemaakte gieter, was vanwege de erin geëtste tekst te zeer verbonden met mijn eerste relatie: "... voor Elisabeth en Pieter". Ik heb die toen aan mijn zoon meegegeven, want Elisabeth en Pieter blijven zijn ouders.

Kunst etsen

Joop heeft een prachtige strakke vorm bedacht, en mij de nog vlakke messingplaat gebracht, zodat ik de nieuwe teksten, op de juiste plaatsen op de in vorm gezaagde plaat kon etsen. Ik had al veel ervaring, want in het verleden had ik vaak naamborden en gedenkplaten in opdracht van Joop geëtst. Als zeefdrukker had ik er geen moeite mee om op uiteenlopende materialen te drukken, zolang die maar vlak waren. De te etsen tekst en afbeeldingen drukte ik negatief op de messing plaat met een extra dikke laag inkt, die bestand was tegen sterke zuren en andere etsmiddelen, dus de tekst en de afbeeldingen bleven vrij van mijn pantserinkt. Ik etste meestal met ijzerchloride omdat daarbij geen gasvorming optreedt waarbij rafelige etsranden ontstaan. Bovendien had ik ooit van Bergoss, toen de milieueisen werden aangescherpt, tientallen liters overtollig ijzerchloride gratis meegekregen.

water bij de wijn
kan hier niet lijen
beter doet water
onze planten gedijen

mp IV '92

joop falke smeedde
weer een gieter
nu tot plezier van
miny en pieter

"Dat heb ik niet gedaan!"

Ik had vroeger al iets met een gieter, en dat kwam omdat mijn grote zus Toos, die veel rijmelarij van John O'Mill uit haar hoofd kon citeren, mij als jongetje plaagde met de volgende limerick:

     A terrible infant called Peter
     sprenkled his mother with a geter,
     his father got woest
     took hold of a cnoost 
     and gave him a pack on his meter!

Tolosa Tupida 12"

Beter een Bronzen Bacchus dan een Gouden Kalf!

Voor het binnengebeuren draag ik ook heel graag mijn Tolosa Tupida uit Argentinië van bijna 12 inch, die vrij dun en soepel is. Ik ben ook zeer aan die baret gehecht omdat die, na jaren zoeken naar een baret in mijn eigen heilige kleur, de eerste was die ik tegenkwam en die basis werd voor mijn vriendschap met de schrijver Daan Kolthoff - ik ben trots op het bezit van een gesigneerd exemplaar van zijn boek 'Sals lot' -, die vanaf de andere kant van de wereld uiteindelijk alle baretten heeft geleverd, die ik me maar wensen kon. Nu kan ik iedere dag de meest geschikte baret uitzoeken!

'Sals lot' met Daans opdracht en mijn Ex Libris

Nog meer doen?

Aan het einde van de middag werd ik verwacht voor een gesprek op het gemeentehuis, om zoals dat heet 'mijn huidige situatie in beeld te brengen met het oog op de mogelijkheden om mee te doen in de samenleving'. De reden was mijn IOAZ-uitkering. Het was een goed gesprek, waarbij ik me even weg voelde zakken, toen ik mijn belangstellende rapporteur spontaan enkele nare ervaringen uit het verleden verhaalde. Ik heb haar daarop attent gemaakt, maar het is goed afgelopen. De rapportage zie ik met vertrouwen tegemoet. In de gang van het Gemeentehuis liep ik nog wel onstabiel, maar buiten in de frisse lucht ging het weer goed. Gelijk maar mijn 'Bende van Oss-fiets' met de nieuwe fietstassen bij het Osse gemeentehuis gekiekt.